Maksymalna stawka podatku od nieruchomości dla budynków związanych z działalnością gospodarczą w 2024 roku wynosi 33,10 zł za 1 m2. Podatek od nieruchomości przeznaczonej na wykonywanie działalności gospodarczej dotyczy wyłącznie konkretnej części lokalu, budynku lub gruntu – jeśli jest to cała nieruchomość, podatnik musi Jeśli planowana jest budowa wolno stojącego parterowego budynku gospodarczego o powierzchni zabudowy do 35 m 2 pozwolenie na budowę nie jest wymagane. Wystarczy zgłoszenie. Wystarczy zgłoszenie. Trzeba jednak pamiętać, że łączna liczba tego rodzaju obiektów na działce nie może przekraczać dwóch na każde 500 m 2 powierzchni działki. Przejdź do stopki. : ceny, budynek mieszkalny, powierzchnia użytkowa, nakłady na budowę. Zgodnie z ustawą, na mocy której ogłaszany jest wskaźnik, przez cenę 1 m2 powierzchni użytkowej budynku (mieszkalnego) rozumie się przeciętne dla całego kraju nakłady poniesione przez inwestorów nie wlicza się: powierzchni piwnic, klatek schodowych oraz szybów dźwigów; powierzchnia o wysokości 1,40-2,20 metra liczona za 50%; powierzchni o wysokość poniżej 1,40 metra nie wlicza się. Ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. m.in. przy zwrocie VAT-u za materiały budowlane Chodzi tu oczywiście o warunki zabudowy – dokument, który ściśle określa jaki procent powierzchni działki może zostać przeznaczony pod zabudowę. Przykładowo, jeśli działka ma powierzchnię 1000 m2, a można na niej zabudować jedynie 25%, wówczas powierzchnia zabudowy domu może wynosić tylko do 250 m2. Fiskus przypomniał, że powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50 proc le7Y. Potwierdzone telefonicznie Zlecę budowę domu o pow. użytk. 150m2. Proszę o oferty na wykonawstwo: surowy otwarty, pod klucz, robocizny stan surowy otwarty, robocizny stan pod klucz. Klient szuka w kategorii: Budowa domu W miejscowości: Radom Zakup i montaż pompy ciepła powinien być dobrze przemyślany i dostosowany do potrzeb wszystkich mieszkańców. Przed podjęciem takiej decyzji należy ustalić zapotrzebowanie energetyczne domu, w tym również oraz orientacyjny koszt ciepła są maszynami cieplnymi i wymagają przeprowadzenia usługi montażu przez wykwalifikowanych instalatorów. Ponadto, aby nasze urządzenie służyło nam bezawaryjnie przez długie lata, musi być okresowo kontrolowane i serwisowane przez autoryzowany serwis. Dlatego decydując się na instalację pompy ciepła w domu lub innym budynku warto skorzystać z usług specjalistów, którzy dobiorą odpowiednie urządzenie, zamontują je u klienta i zapewnią czego służy pompa ciepła?Pompa ciepła współpracuje z systemem grzewczym w domu, ogrzewając budynek oraz dostarczając ciepłą wodę użytkową ( Do wytwarzania energii cieplnej urządzenie wykorzystuje naturalne zasoby, takie jak: woda, powietrze oraz grunt. Schemat jej działania podobny jest do funkcjonowania urządzeń chłodniczych. Z tym, że pompa ciepła pobiera energię z otoczenia (woda, grunt, powietrze) i oddaje ją do źródło wytwarzania energii cieplnej może funkcjonować w budynku samodzielnie lub wspomagać pracę innego źródła ciepła np. kotła na pellet lub gazowego. Pompa ciepła doskonale sprawdza się również jako urządzenie do podgrzewania w domu lub wody w basenie. Warto podkreślić, że pompa ciepła zasilana jest energią elektryczną. Integrując panele fotowoltaiczne z pompą, możesz mieć zarówno darmowy prąd oraz tanie ogrzewanie we własnym wybrać pompę ciepła – rodzaje pomp ciepłaZanim zdecydujemy się na konkretny model oraz dobieranie jej parametrów, warto zastanowić się nad tym, jaką funkcję będzie spełniała pompa ciepła w naszym domu. Czy ma być głównym i jedynym źródłem ciepła, czy może tylko w jakimś stopniu pokrywać zapotrzebowanie cieplne naszego domu?Na rynku mamy do wyboru pompy ciepła do ogrzewania i podgrzewania (CWU i CO) oraz te do samej ciepłej wody użytkowej ( Pompy ciepła do są wyposażone w zasobnik wody, który także ma za zadanie utrzymanie odpowiedniej temperatury wody w zbiorniku. Pompy ciepła mogą spełniać, w zależności od modelu, funkcje grzewcze lub chłodzące – niektóre pompy są wyposażone w obie opcje pompy ciepłaPowietrzne pompy ciepła (powietrze-woda) wykorzystują powietrze zewnętrzne jako źródło do wytwarzania energii cieplnej (lub chłodzenia) w naszym domu. Mogą być montowane praktycznie w każdym budynku, pracując efektywnie zarówno latem, jak i zimą. Doskonale się sprawdzają jako źródło ciepła przy ogrzewaniu pompy ciepłaGruntowe pompy ciepła (grunt-woda, woda-woda), wykorzystują energię gruntu lub zbiornika wodnego do wytwarzania energii cieplnej. Charakteryzują się wyższą sprawnością i efektywnością, w porównaniu do ich powietrznych odpowiedników. Głównie są to pompy ciepła o dużej mocy. Często stosowane są jako główne źródło ciepła w budynkach, gdzie mamy wysokotemperaturowe rozprowadzenie ciepła (system grzejnikowy). Niemniej jednak o możliwości montażu takiej pompy ciepła decydują warunki geologiczne gruntu lub zbiornika wodnego oraz powierzchnia działki. Zatem nie wszędzie mogą być zamontowane. W tym segmencie urządzeń wyróżniamy pompy:z poziomym wymiennikiem ciepła, czyli dolne źródło zasilania pompy umieszczone jest 2-3 metry pod powierzchnią gruntu lub zbiornika wodnego (o ile taki istnieje na posesji). Wymagają odpowiedniej wielkości pionowym wymiennikiem ciepła, czyli wymiennik ciepła montowany jest pionowo w głąb ziemi na głębokość ok 100 m. Taka instalacja wymaga wykonania badań geologicznych i odwiertów. Niemniej jednak pompa ciepła z pionowym wymiennikiem ciepła nie wykorzystuje zbyt dużo miejsca na posesji jakie parametry pompy ciepła zwracać uwagę?Głównymi parametrami, jakimi powinniśmy się kierować przy doborze pompy ciepła, są moc oraz współczynnik COP. Współczynnik COP określa nam ile kWh energii cieplnej wytworzy dana pompa z 1 kWh energii elektrycznej. Jeżeli chodzi o powietrzne pompy ciepła – w dużej mierze zależne jest to od warunków pogodowych na zewnątrz i temperaturą wody, jaką chcemy uzyskać w instalacji CO. Im temperatura powietrza jest wyższa (powyżej zera), a nasza pompa ciepła współpracuje z niskotemperaturowym źródłem ciepła np. ogrzewaniem podłogowym, to tym jej efektywność będzie wyższa, co przekłada się na wielkość współczynnika COP. Przy niskich temperaturach na zewnątrz zmienia się COP i zwiększa się pobór energii elektrycznej przez pompy ciepła do domuWłaściwy dobór mocy pompy ciepła pozwala nie tylko na pokrycie zapotrzebowania cieplnego naszego domu, ale też na oszczędne zastosowanie tego źródła ciepła we wnętrzu. Pompa ciepła jest ekologicznym i ekonomicznym rozwiązaniem, jeżeli chodzi o ogrzewanie domu czy budynku. Niemniej jednak źle dopasowana pod kątem mocy, może nas narazić na wyższe rachunki za prąd niż się tak ważną rzeczą jest dobór urządzenia o parametrach wydajnościowych dopasowanych do naszych potrzeb. O wielkości naszej pompy ciepła decydują następujące czynniki:zapotrzebowanie cieplne budynkupowierzchnia domuliczba domownikówcharakterystyka temperaturowa okolicyzapotrzebowanie cieplne budynkuNa etapie projektowania domu, projektant zazwyczaj wyznacza zapotrzebowanie cieplne poszczególnych stref budynku. Jeżeli jednak nie mamy takiej informacji, możemy skorzystać z danych zawartych w poniższej ogrzewanego budynku Wsp. zapotrzebowania kc [W/m2]Budynki bez ocieplenia >80Budynki ocieplone styropianem lub wełną mineralną o grubości do 5 cm65÷75Budynki ocieplone styropianem lub wełną mineralną o grubości do 10 cm45÷55Budynki ocieplone styropianem lub wełną mineralną o grubości co najmniej 20 cm35÷45Tabela przedstawia zapotrzebowanie na moc cieplną budynku w zależności od grubości zastosowanej izolacji termicznej. Obecnie dla energooszczędnych domków jednorodzinnych stosowana jest izolacja z wełny mineralnej o grubości od 12-15 cm. Zatem współczynnik cieplny dla nowo powstałego domu o izolacji termicznej 15 cm wyniesie ok. 40 W/m2. Podane wartości są orientacyjne i nie zastąpią audytu energetycznego domuPowierzchnia domku jednorodzinnego pomoże nam obliczyć całkowite zapotrzebowanie cieplne naszego domku. Obecnie budowane półbliźniaki, szeregowce lub domki wolnostojące mają powierzchnię od 80 m2-160 m2. Dlatego do naszego schematu obliczeniowego możemy przyjąć powierzchnię domu np. 120 domownikówPompy ciepła na ogół spełniają dwie funkcje. Służą jako źródło ciepła dla samego budynku, jak i do podgrzania ciepłej wody użytkowej ( W tym ostatnim wypadku ma znaczenie ile osób mieszka w naszym domu, ponieważ wpływa to na zużycie podstawie liczby domowników określamy moc potrzebną do podgrzania wody w naszym domu. Na ogół przyjmuje się wartość 250 W na jedną osobę. Zatem gospodarstwo domowe liczące sobie 4 osoby potrzebuje ok. 1 KW na podgrzanie temperaturowa okolicyGłównie dotyczy powietrznych pomp ciepła i ich sprawności w danych warunkach pogodowych. Efektywność tych urządzeń zmienia się wraz z temperaturą na zewnątrz i temperaturą wewnętrznego źródła podają parametry wydajnościowe swoich urządzeń dla warunków klimatycznych danej okolicy. Na etykiecie energetycznej mamy przedstawione orientacyjne parametry mocy urządzenia, przeprowadzonych na podstawie analiz temperaturowych określonego regionu. Zatem szacunkową moc urządzenia dla naszego regionu klimatycznego możemy odczytać z etykiety mocy pompy ciepła – przykładowe obliczeniaDobieramy moc pompy ciepła do budynku o następujących parametrach:powierzchnię naszego domu, która wynosi w tym przypadku 120 m2zapotrzebowanie cieplne budynku to 40 W/m2 . Przyjęliśmy, że domek został ocieplony wełną mineralną o grubości 15 cmźródło ciepła – wodne ogrzewanie podłogowe o temp. nominalnej 35 st. Cliczba domowników to 4 możemy obliczyć moc grzewczą (Pg) naszej pompy ciepła. Powierzchnię domu (120 m2) mnożymy przez wskaźnik zapotrzebowania mocy (40 W/m2).120 x 40= 4800 W= 4,8 tego należy doliczyć jeszcze zapotrzebowanie na moc grzewczą, potrzebną do podgrzania W domu mieszkają 4 osoby. Zatem 250 W x 4 = 1 KW energii cieplnej, potrzebnej na zaopatrzenie mieszkańców w ciepłą wodę moc grzewczą 4,8 KW + 1 KW mocy grzewczej otrzymujemy 5,8 KW, czyli całkowitą moc potrzebną na zapotrzebowanie w energię cieplną naszego domu. W tym wypadku idealnym rozwiązaniem będzie pompa ciepłą o mocy co najmniej 6 biwalentnościPrzy obliczaniu mocy grzewczej pompy ciepła bierzemy również pod uwagę tzw. współczynnik biawaletności [Kb]. Parametr ten określa na ile nasza pompa ciepła ma nam pokryć zapotrzebowanie cieplne w naszym domu. Jeżeli ma ona ma być jednym źródłem ciepła w naszym domu, to wtedy kb=1, jak w powyższym przypadku. Gdy nasza pompa ciepła ma współpracować z innymi źródłami ciepła, to ten współczynnik odpowiednio się zmieni. Na przykład, gdy urządzenie ma zaspokoić nasze potrzeby cieplne w 70% i będzie do niego podłączone jeszcze wspomagające źródło ciepła (np. grzałka elektryczna), to w tym przypadkukb=0, wzór na Moc grzewczą pompy ciepła ostatecznie wynosi:Pg= Kc x pow. domu x Kb +PcwuPg– moc grzewcza pompy ciepłaKc-współczynnik cieplnyKb– współczynnik powierzchnia domuPcwu-moc cieplna podgrzania CWUObliczeniowa moc grzewcza pompy ciepła jest wartością orientacyjną, która pomoże nam skierować nasze poszukiwania w kierunku urządzeń w obszarze konkretnych parametrów wydajnościowych. Znając moc grzewczą Pg, dobierz urządzenie o mocy większej lub równej obliczonej czym warto pamiętać?Pompa ciepła zapewnia bezobsługową i płynną pracę całego systemu grzewczego. Urządzenie zapewnia stałą temperaturę we wszystkich pomieszczeniach. Przy tym nie wymaga magazynowania opału. To, co zniechęca potencjalnych inwestorów to początkowe wysokie koszty inwestycyjne oraz stopa zwrotu montażu takiego systemu w domu. Niemniej jednak rosnące ceny paliw, a za nimi koszty eksploatacyjne ogrzewania powodują, że instalacje grzewcze z pompą ciepła stają się coraz bardziej opłacalne, a czas zwrotu skraca się z roku na rok. Ponadto inwestorzy mogą liczyć na dofinansowanie inwestycji z programu” Czyste powietrze” oraz na zwrot podatku z ulgi termomodernizacyjnej. Pompy ciepła są ekologicznymi rozwiązaniami energetycznymi i kwalifikowane jako Odnawialne Źródła Energii (OZE).Dobór pompy z FlexiPower GroupZakup i montaż pompy ciepła powinien być dobrze przemyślany i dostosowany do potrzeb wszystkich mieszkańców. Pompa ciepła jest urządzeniem wymagającymi przeprowadzenia usługi montażu przez wykwalifikowanych instalatorów. Musi być okresowo kontrolowane i serwisowane przez autoryzowany serwis, zajmujący się obsługą takich urządzeń, dlatego tak ważny jest wybór doświadczonych specjalistów, takich jak FlexiPower Group. Rozpocznij z nami budowę pompy ciepła, by cieszyć się mniejszymi rachunkami za energię. RADA Do celów VAT powierzchnię użytkową budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz lokali mieszkalnych ustala się na podstawie przepisów Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Szczegóły znajdują się w uzasadnieniu. UZASADNIENIE Na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT obniżoną stawkę VAT 8% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części, zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zaliczamy obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych (art. 41 ust. 12a ustawy o VAT). Natomiast obiektami budownictwa mieszkaniowego są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy o VAT). Jednak do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się (art. 41 ust. 12b ustawy o VAT): 1) budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2, 2) lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2. Z kolei z art. 41 ust. 12c ustawy o VAT wynika, że w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w art. 41 ust. 12b ustawy o VAT stawkę 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (w pozostałym zakresie stosuje się stawkę podstawową 23%). Niestety, z przepisów ustawy o VAT (ani z pozostałych przepisów VAT) nie wynika, jak należy ustalać powierzchnię całkowitą budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz lokali mieszkalnych. Definicje te wynikają co prawda z przepisów innych ustaw podatkowych (art. 1a ust. 1 pkt 5 czy art. 16 ust. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych), lecz nie ma podstaw do stosowania tych definicji (podobnie jak definicji powierzchni użytkowej wynikającej z art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego). Nie ma również podstaw do ustalania powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz lokali mieszkalnych w oparciu o Polskie Normy. Istnieje natomiast uzasadnienie ustalania powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz lokali mieszkalnych na podstawie przepisów Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), gdyż do tej klasyfikacji odwołuje się ustawa o VAT, definiując pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego oraz budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Takie też stanowisko reprezentują organy podatkowe. Jako przykład można wskazać interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 marca 2011 r. (IPPP1-443-1324/10-2/ISZ), w której czytamy, że (...) z uwagi na to, iż ustawa o VAT odwołuje się do klasyfikacji PKOB z 1999 r., a także z uwagi na fakt, że wskazana przez Wnioskodawcę norma wydana w 1970 r. ma charakter dobrowolnego stosowania, zasadnym będzie określenie definicji powierzchni użytkowej w oparciu o zasady przewidziane w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie PKOB. Takie też stanowisko odnośnie do ustalania powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 3 lutego 2011 r. (IBPP3/443-829/10/BWo), stwierdzając, że (...) przy określaniu powierzchni użytkowej jak wskazano wyżej należy kierować się definicją powierzchni użytkowej zawartą w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, bowiem do tego aktu odwołuje się art. 41 ust. 12a ustawy o VAT. W dalszej części interpretacji organ podatkowy wyjaśnił, że (...) całkowita powierzchnia użytkowa w rozumieniu art. 41 ust. 12a-12c budynku mieszkalnego jednorodzinnego obejmuje powierzchnię budynku rozumianą jako powierzchnię lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami pomocniczymi i przynależnymi znajdującymi się w budynku, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń (piwnic, strychów, komórek, ogrodów zimowych tj. całkowicie zabudowanych balkonów posiadających ściany i dach) a także powierzchnię balkonów, tarasów i loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, garaży [osobiście nie zgadzam się ze stanowiskiem organu podatkowego co do uwzględniania powierzchni tarasów - przyp. aut. ]. Organ podatkowy wyjaśnił również, że przepisy PKOB (...) nie uzależniają powierzchni użytkowej od parametrów technicznych określonych normami technicznymi takimi jak choćby wskazywana przez Wnioskodawcę wysokość pomieszczeń przekraczająca 1,90 m. • art. 2 pkt 12, art. 41 ust. 12-12c oraz art. 146a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Nr 54, poz. 535; z 2011 r. Nr 106, poz. 626 Tomasz Krywan doradca podatkowy Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE By jak najprościej wyjaśnić różnicę pomiędzy tymi pojęciami, można powiedzieć, że powierzchnia zabudowy to obszar zajęty przez budynek, natomiast powierzchnia użytkowa to przestrzeń mieszkalna. Jest to jednak duży skrót, ponieważ to przepisy i normy określają, które elementy budynku wlicza się do konkretnej powierzchni. Niestety w prawie budowlanym i przepisach wydanych na jego podstawie nie znajdziemy definicji ani powierzchni zabudowy ani użytkowej. O tym, w jaki sposób liczyć te powierzchnie, dowiemy się z innych aktów prawnych. Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego wskazuje, by powierzchnię zabudowy i użytkową liczyć zgodnie z zasadami Polskiej Normy PN-ISO 9836: 1997 „Właściwości użytkowe w budownictwie - Określanie i obliczanie wskaźników powierzchniowych i kubaturowych”. Choć normę tę wycofano i zastąpiono normą PN-ISO 9836:2015-12, w projektach budowlanych nadal powierzchnie oblicza się według tej pierwszej, ponieważ to ona jest przywołana we wspomnianym i obowiązującym rozporządzeniu. Powierzchnia zabudowy to obszar zajęty przez budynek, natomiast powierzchnia użytkowa to przestrzeń mieszkalna. Taka definicja stanowi jednak duży skrót. To przepisy i normy określają, które elementy budynku wlicza się do konkretnej powierzchni. O tym, w jaki sposób liczyć powierzchnię użytkową na potrzeby podatku od nieruchomości, mówi Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Definicje powierzchni użytkowej znajdziemy też w Ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, a także w Ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Z kolei w Rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków wyjaśniono, co to jest pole powierzchni zabudowy budynku. Geodeta, wykonując inwentaryzację powykonawczą, powierzchnię zabudowy liczy właśnie według tego rozporządzenia. Sądy często wskazują, że powierzchnię zabudowy należy liczyć zgodnie z normą PN-ISO 9836:1997 W poprzednim akapicie wymieniliśmy kilka aktów prawnych, które w różnym zakresie definiują powierzchnię zabudowy. Niestety prawo budowlane, które wiele obiektów zwalnia z pozwolenia na budowę, wprowadzając jako kryterium powierzchnię zabudowy, nie podaje definicji tego pojęcia. Jak więc liczyć tę powierzchnię w przypadku obiektów budowanych na zgłoszenie lub nawet bez formalności? Z pomocą przychodzi orzecznictwo sądowe. Sądy rozpatrujące sprawy z zakresu prawa budowlanego, np. budowy obiektów na podstawie zgłoszenia, często wskazują, że powierzchnię zabudowy należy liczyć zgodnie z normą PN-ISO 9836:1997. Norma ta jest także przywołana w rozporządzeniu w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego, dlatego w taki sposób powierzchnię zabudowy liczy się w projektach budowlanych. W jaki sposób powierzchnię zabudowy definiuje norma PN-ISO 9836:1997? W zasadzie podaje ona dwa różne sposoby jej obliczania. W jednym punkcie mówi, że powierzchnię tę stanowi powierzchnia terenu zajęta przez budynek w stanie wykończonym. Z kolei w kolejnym, że określa się ją, rzutując pionowo na powierzchnię terenu zewnętrzne krawędzie budynku. W orzecznictwie sądowym, a także organach administracji architektoniczno-budowlanej oraz nadzoru budowlanego ukształtował się pogląd, że powierzchnię zabudowy należy określać w ten drugi sposób, biorąc pod uwagę stan wykończony budynku. Jeśli więc piętro budynku ma powierzchnię większą od parteru z powodu wystających poza obrys parteru nadwieszeń, do powierzchni zabudowy wlicza się również te nadwieszenia znajdujące się ponad terenem. Przywołana norma podaje również, których elementów budynku nie wlicza się do powierzchni zabudowy. Są to: części budynku nie wystające ponad powierzchnię terenu, elementy drugorzędne, typu rampy i schody zewnętrzne, występy dachowe, daszki, a także obiekty pomocnicze, np. szklarnie, altany, szopy. Określając w ten sposób powierzchnię zabudowy, należy zachować ostrożność, ponieważ w orzecznictwie znajdziemy wyroki, które wskazują, że powierzchnię zadaszonego tarasu należy wliczać do powierzchni zabudowy budynku. Ustawa o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego do powierzchni użytkowej nie wlicza antresoli W jaki sposób liczy się powierzchnię użytkową? Rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego podaje, w jaki sposób liczyć powierzchnię użytkową budynków mieszkalnych jednorodzinnych i lokali mieszkalnych. Należy wziąć pod uwagę zasady wskazane w normie PN-ISO 9836:1997 oraz jeden dodatkowy warunek, który mówi, w jaki sposób liczyć powierzchnię pomieszczeń ze skośnym sufitem. Rozporządzenie wskazuje następująco: "Powierzchnię pomieszczeń lub ich części o wysokości w świetle równej lub większej od 2,20 m należy zaliczać do obliczeń w 100%, o wysokości równej lub większej od 1,40 m, lecz mniejszej od 2,20 m – w 50%, natomiast o wysokości mniejszej od 1,40 m pomija się całkowicie". Części pomieszczeń o wysokości poniżej 1,40 m nie wlicza się zatem w ogóle do powierzchni użytkowej. Pozostałe wytyczne znajdziemy w przywołanej wcześniej normie. Powierzchnię użytkową liczy się po powierzchni podłogi pomieszczeń w stanie wykończonym. Nie wlicza się do niej powierzchni: zajętej przez ściany wewnętrzne, przejść i otworów w ścianach, występów ściennych o powierzchni powyżej 0,1 m², wnęk ściennych. Powierzchnie części dostępnych z mieszkania, a nie zakrytych ze wszystkich stron (np. balkony, tarasy, loggie) zalicza się do powierzchni pomieszczenia, ale wskazuje się je oddzielnie. Ponadto powierzchnię użytkową dzieli się na podstawową i pomocniczą. W wyżej opisany sposób powierzchnię użytkową powinno się liczyć w projektach budowlanych, z wyjątkiem nadbudowy, rozbudowy, przebudowy i zmiany sposobu użytkowania, jeśli budynek był oddany do użytkowania przed wejściem w życie rozporządzenia i wtedy nie stosowano tych reguł. Powierzchnie których pomieszczeń zalicza się do powierzchni użytkowej? Tutaj pojawia się problem, ponieważ każda z przywołanych na początku ustaw wskazuje inaczej. Zgodnie z ustawą o podatkach i opłatach lokalnych do powierzchni użytkowej nie wlicza się powierzchni klatek schodowych i szybów windowych, natomiast wlicza piwnice, sutereny, garaże podziemne. Z kolei ustawa o podatku od spadków i darowizn wskazuje, że do powierzchni użytkowej nie wlicza się piwnic, klatek schodowych i szybów windowych. Natomiast ustawa o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego do powierzchni użytkowej lokalu nie wlicza powierzchni antresoli, balkonów, tarasów, loggii, strychów, piwnic. Definicję określoną w tej ustawie bierze się pod uwagę przy ubieganiu się o dopłatę do budowy domu w programie „Mieszkanie dla młodych”. Problemy interpretacyjne Prawo budowlane nie wskazuje w jaki sposób liczyć powierzchnię zabudowy i użytkową, dlatego pojawia się w tej kwestii wiele problemów interpretacyjnych. Istnieje wiele aktów prawnych, które podają różne definicje tych powierzchni, dlatego sposób obliczania zależy przede wszystkim od tego, jakiemu celowi służą te obliczenia. Kilka z aktów prawnych powołuje się na normę PN-ISO 9836 i w tym zakresie, w jakim jest przywołana w konkretnych zapisach, jest ona obowiązująca. Budynek o powierzchni użytkowej 150 m zaznaczono na planie zagospodarowania terenu jako prostokąt o wymiarach 20cm na 30cm . a) oblicz skalę tego planu b) wyznacz wymiary prostokąta przedstawiającego dany budynek na mapie w skali 1:500

budynek o powierzchni uzytkowej 150m2